" Podziwiałam jego czarne włosy, czarne, czułe oczy, a przede wszystkim, eleganckie i wytworne ubranie. Oceniłam w porównaniu z nim, że drwal wygląda nędznie.
Ogarnął mnie zapach zachwycającego świata. Proponował, że mnie zabierze do siebie: tam wszystkie moje pragnienia, nawet te niewyrażone, zostaną spełnione, każde polecenie w oka mgnieniu wykonane.
"Chodź! Nie zwlekaj! Jeśli chcesz, w jednej chwili odejdziemy" - mówił pełnym słodyczy głosem. Po chwili wahania odpowiedziałam, że powinnam uprzedzić drwala. Na moment pojawił się na jego ustach zadziwiająco brzydki grymas.
Pomyślałam , że mi to się wydawało, ponieważ zaraz z urzekającym uśmiechem, kładąc na klamce dłoń w rękawiczce z koźlej skórki, powiedział do mnie:"Przyjdę wieczorem, gdy on położy się spać".
Byłam zdobyta. (cdn)
Rozważania przy Rachunku Sumienia
4 lata temu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz