wtorek, 2 sierpnia 2011

Cz.2; 11 C. Pragnienia wprowadzają zamęt.

11. Ono ciągle czegoś chce - pragnienia zranionego ciała (cd)
C. Pragnienia wprowadzają zamęt.
Zranione ciało w początkowej fazie już nie wie, czego chce naprawdę: czy zaspokoić swe pragnienia (wejść w świat przyjemności), czy nie zaspokoić ich (wejść w świat wartości). Ten zamęt jest etapem bolesnego oczyszczenia z poczucia "bycia panem samego siebie", bo niesie brak całkowitej samokontroli, pewnego rodzaju zdumienie samym sobą, zdumienie upokarzające, a co najważniejsze - brak punktów odniesienia. Jest to poczucie tonięcia lub bycia niesionym przez rwący strumień pragnień. Stare punkty odniesienia już przestają istnieć (np. dbałość o dobrą opinię), a nie ma jeszcze nowych. Pokusą w tym czasie jest wycofanie się z życia, podczas gdy kierunek duchowego prowadzenia jest odwrotny - ku życiu.
Maryja jest Gwiazdą Morza. Morze w tym wypadku to chaos, topiel, głębia. Maryja czuwa nad każdym, kto przez Boga jest wrzucony w topiel - sztorm namiętności i pragnień ciała. (cdn)
Ks. Adam Rybicki "Uzdrowienie przez Maryję", Kraków, wyd. "M", 2004, s.73-74.

ciąg dalszy - kliknij tu

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz